Перевод: с английского на все языки

со всех языков на английский

күйіп кеткен жер

См. также в других словарях:

  • арам жер — (Қ орда: Қарм., Сыр., Шиелі) жер жыртылғанда соқа тісі тимей бүтін қалып кеткен жер. Тракторшыларға а р а м ж е р қалдырмай айда деп үнемі айтам Қ орда., Сыр.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • көлдеуік — зат. Су жайылып кеткен жер …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • тұяқ кесті болу — (Орал, Чап.) мал жайылып, тоздырып, таптап кеткен жер. Бұл жер т ұ я қ к е с т і б о л ы п қалған жер (Орал, Чап.). Итарқа қалмақ үйлі, қоңсылары, ауылдың т ұ я қ к е с т і б о л ғ а н (Х. Ерғ., Құр.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шыбықшы — (Қ орда: Сыр., Жал.; Ақт., Ырғ.) жер өлшеуші, жер межелеуші. Ш ы б ы қ ш ы н ы ң өлшеп кеткен жерін кешке дейін қазып бітіреміз деп жанымыз шығушы еді Қ орда., Жал.). Ол кісі со кезде біздің ауылда ш ы б ы қ ш ы болған (Ақт., Ырғ.). Бұл сөздің… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қау — 1 1. (Шымк., Қызылқ.) үйілген шөптің я бау бақшаның айналасына салынған қоршау. Шөп айналасына қ а у жасалды (Шымк., Қызылқ.). 2. (Шымк.: Түлк., Сайр.) талдан, шыбықтан жасалған қора. Қойлар түнде қ а у ғ а қамалады (Шымк., Түлк.) 2 (Шымк.,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жұрт — зат. 1. Халық. 2. Адамдардың тастап кеткен жері …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • орма — зат. Астығы орылған атыз, егін жай. зат. Судың орып кеткен жері …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • абышкен — (Тәж.) су бұзып кеткен жер …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ағас — (Гур., Маңғ.) жыра, су орып кеткен жер. Доллапа қаратай беттей бергенде, мәшініміз жолсызда бір а ғ а с қ а соғып, кері оралдық (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • әңгі — 1 Қ орда., Шиелі) есектің айғыры. Жалғыз ә ң г і есегіммен осы үйдің қыруар жұмысын тындырдым Қ орда., Шиелі). Айғайын салып келді, Бақырауық неме еді, Ә ң г і есектей аңқылдап (Қамбар батыр). Азынауық ә ң г і айғыр баран жүнді боз неме, әр… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • пахалы — Қ орда., Арал; Шымк., Түлк.) орма, пішенін орып алып кеткен жер. Махатай бүгін малды п а х а л ы ғ а жайып қайтты Қ орда., Арал) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»